راز اول عشق
راز عشق در تواضع است . این صفت نشانه ی تظاهر نیست. بلکه نشان دهنده ی احساس وتفکری قوی است. میان دو نفری که یکدیگر را دوست دارند ، تواضع مانند جویبار آرامی است که چشمه ی محبت آنها را تازه و با طراوت نگه میدارد.

راز دوم عشق

راز عشق در احترام متقابل است. احساسات متغیرند،اما احترام دو طرف ثابت می ماند. اگر عقاید شریک زندگی ات با عقاید تو متفاوت است، با احترام به نظرهایش گوش کن . احترام باعث می شود که او بتواند خودش باشد.

راز سوم عشق
راز عشق در این است که به یکدیگر سخت نگیرید . عشقی که آزادانه هدیه نشود ، اسارت است .

راز چهارم عشق
راز عشق در این است که رابطه تان را مانند یک باغ با محبت تزیین کنید . بذر علاقه ها و عقیده های تازه بکار که زیبایی بروید . ضمنا" فراموش نکن که باغ را باید هرس کرد ، مبادا غنچه های گل پوشیده از علف های هرزه ی عادت ها شود .برای آنکه عشق همواره با طراوت بماند ، باید به آن مثل هنر ، خلاقانه نگاه کرد.

راز پنجم عشق
راز عشق در خوش مشربی است . شوخی با دیگران را فراموش نکن ، در ضمن مراقب شوخی ها هم باش . شوخی ناپسند نکن . شوخی باید از روی حسن نیت باشد ، نه نیشدار.

راز ششم عشق
راز عشق در این است که هر روز کاری کنی که شریک زندگیت را خوشحال کند ، کاری مثل دادن هدیه ای کوچک ، تحسین ،لبخندی از روی محبت . نگذار که جویبار محبت تان از کمی باران ، بخشکد .

راز هفتم عشق
راز عشق در این است که حقیقت اصلی عشق ، یعنی تفکر را از یاد نبری . آیا یک رابطه ی دراز مدت ، مهمتر از اختلافات کوچک و زود گذر نیست ؟

راز هشتم عشق
راز عشق در این است که مانع بروز هیجانات منفی در وجودت شوی ، و صبر کنی تا خونسردی را دوباره به ذست آوری . با این که احساس جلوه ی الهام است ، اما شخص عصبانی نمی تواند چیز ها را با وضوح درک کند . قلبت را آرام کن تنها به این وسیله می توانی چیز ها را همان طور که هستند ، دریابی .

راز نهم عشق
راز عشق در این است که طرف مقابلت را تحسین کنی . هرگز با فرض این که خودش این چیزها را می داند ، از تحسین کردن غافل مشو . مشکلی پیش نخواهد آمد اگر بارها با خلوص نیت بگویی : دوستت دارم . گرچه احساسات بشری به قدمت نسل بشر است ، اما کلمات همواره تازه و جوان خواهند ماند .

راز دهم عشق
راز عشق در این است که در سکوت دست یکدیگر را بگیرید . کم کم یاد می گیرید که بدون کلام رابطه برقرار کنید .

راز یازدهم عشق
راز عشق در این است که به عشق ، بیش از یکدیگر احترام بگذارید ، زیرا عشق هدیه ی ازلی خداوند است .

راز دوازدهم عشق
راز عشق در توجه کردن به لحن صداست . برای تقویت گیرایی صدا ، باید آن را از قلب بیرون بیاوری ، سپس رهایش کنی تا بلند شود و به سمت پیشانی برود . تارهای صوتی را آرام و رها نگه دار . اگر احیایات قلبی ات را به وسیله ی صدا بیان کنی ، آن صدا باعث ایجاد شادی در دیگری خواهد شد.

راز سیزدهم عشق
راز عشق در این است که از یکدیگر انتظارات بیجا نداشته باشید ، زیرا نقص همواره جزء لاینفک بشر است . ذهنت را برای ارزشهایی متمرکز کن ، که شما را به یکدیگر نزدیک تر می کند ، نه برای مسائلی که بین شما را فاصله می اندازد.

راز چهاردهم عشق 
در این است که حس تملک را از خود دور کنی . در حقیقت هیچ کس نمی تواند مال کسی شود . شریک زندگیت را با طناب نیاز نبند . گیاه هنگامی رشد می کند که آزادانه از هوا و نور آفتاب استفاده کند .

راز پانزدهم عشق
درنا: راز عشق در این است که شریک زندگیت را در چارچوبی که خودت می پسندی حبس نکنی. عیبجویی باعث تباهی می شود. همه چیز را همان طور که هست بپذیر ، تا هر دو شاد باشید . قانون طلایی این است : نقاط قوت را تقویت کن ، و ضعف ها را نه تقویت کن، و ضعف ها را ،نه تقویت کن نه تقبیح. هرگز سعی نکن با سوزاندن ،جلوی خونریزی زخم را بگیری .

راز شانزدهم عشق
راز عشق در این است که هنگام سوء تفاهم ، فقط به این فکر نکنی که طرف مقابل چه طور ناراحتت کرده است . در عوض به راه حلی فکر کنی که در آینده از بروز سوء تفاهمی مثل آن جلوگیری کند .

راز هفدهم عشق
راز عشق در این است که هیچ کدام خود را معلم دیگری ندانید . به عبارت دیگر از این که می توانید از یکدیگر یاد بگیرید ، سپاسگذار باشید .

راز هجدهم عشق  
درنا : راز عشق در این است که وقتی پیشنهادی به نظرت می رسد ، به نیاز خودت برای بیان آن فکر نکنی ، بلکه به علاقه ی دیگری به شنیدن آن فکر کنی . اگر لازم بود ، حتی ماه ها صبر کن تا آمادگی شنیدن آنچه را می خواهی بگویی پیدا کند .

راز نوزدهم عشق
درنا : راز عشق در این است که باورها ، آرمان ها و اهداف تان رابا یکدیگر در میان بگذارید .

راز بیستم عشق
درنا : راز عشق در آرامش است ، زیرا آرامش باعث تکامل عشق می شود ، عشق ، هوای نفس و احساسات شدید نیست . عشق انسان ها نسبت به یکدیگر باز تابی از عشق ازلی است و خداوند آرامش کامل است .

عشق آن حس ماورایی برای این انسان خاکی است تا از زشتی نیست به آغوش زیبایی حقیقت  دیگر خواهی دست یابد . عشق عطر دل انگیز ماندگار بهشتی است که بر زمینیان هدیه شده تا برای یک زندگی جاودانه ، عاشقانه یکدیگر را دوست بدارند .
چگونه می توان برای عشق رنگی قائل شد ؟! چگونه می وتوان عشق را وصف کرد ؟! وقتی انسان به اوج بیرنگی و شفافیت رسید به تماشای عشق خواهد نشست . وقتی انسان به معنای واقعی عاشق شد می تواند عشق را وصف کند اما نه به بیان و در قالب کلمات . عشق شیوا ترین پیام خداوند است برای بندگان خود تا ما بدانیم که او عاشق تمام خلایق خویش است . عشق مثل رعد و برق ابر هاست که وقتی به هم می رسند نوری قوی از آن متساطع و غرشی مهیب از آن صادر می شود اما باید چون ابر های بهاری تو را دیدن بگید تا موجب برکت در حجت باشد وگرنه عقیم و فانی خواهد بود .
بر این باورم هرکسی عاشق خدا نیست هرگز نمی تواند عاشق کسی شود عشق به طعم خیر خواهی مطلق است عشق به نرمی لطافت و در کمال صداقت و ملاحت است. پس باید عاشق بود . عاشق در کمال زیبایی و مهربانی همه چیز و کس را دوست می دارد. و اگر این گونه نبود باید بداند که این حسی که بر او غالب شده نه عشق بلکه هوسی است که زمان زشتی آن را عیان خواهد نمود .  

عشق چگونه و چه ویژگیهایی دارد .؟
عشق یک حس روحی است که در ابعاد مختلف جسمی و نظری نیز تاثیر گذارده و تمام زمین و گرایشات محض را تحت تاثیر قرار می دهد . عشق معمولاً با حالتی از اضطراب و هیجانی شیرین همراه است که فعالیت های هورمون های درونی و غدد مغزی را تحت تاثیر قرار می دهد .

عشق به خدای مهربان چیست ؟
خداوند سر منشا عشق است و عشق ورزیدن به او ادای حق امانت به صاحب آن است عشق شیرین ترین و عمیق ترین احساس انسان است که باید به والاترین و مقدس ترین موجودیت هستی یعنی خداوند هدیه شود. عشق بیکرانه است و این نشانه ای است بر اینکه عشق در شایسته ترین شکل از آن خدا و برای خداست . وقتی هر انسانی عاشق خداوند می شود تمامی ابعاد انسانی و الهی می تواند در او جلوه گردد و متبلور شود.
از ایزد عشق به خدای مهربان که هدف نهایی و غایی تمام ادیان الهی  یش بوده نقطه و قله تعالی انسان در این دنیا برای جستن  به سوی نهایت سعادتمندیدر عرصه جاودانگی است .

عشق احساسی چیست؟
عشق بیشترین نیروی خود را به قلب و احساسات انسان متمرکز می کند .عشق احساسی به عشقی می گویند که بر طبق یک خلا روحی و عاطفی و یا تجسس برای یافتن یک هامن امن و عمیق عاطفی در دیگری بروز می کند عشق احساسی چون بر اساس چوشش های شدید احساسی و لحظه ای صورت می گیرد معمولاً دچار اشتباه و لغزش نیست می شود.
عشق احساسی باید بر اساس یک عقل سلیم و با تدبیر قرار گیرد تا مانع از تباهی و گمراهی مشخص شود.

عشق چه رنگی دارد.؟
هیچ چیزی را نمی توان به عشق تشبیه کرد عشق برای هر کس با رنگی معنا پیدا می کند ولی واقعیت این است که زیباترین رنگ عشق بی رنگی و صداقت است عشق تنها با این رنگ هستی و زندگی می یابد و هستی و زندگی می بخشد عشق انسان را بی قرار می کند تا از تمامی رنگها و وابستگی ها به سوی خود که نهایت رهایی است سوق دهد هر عشقی که انسان را به سوی وابستگی و دلبستگی ها سوق دهد دارای رنگی است سرانجام رنگ خواهد باخت و ماهیت پوچ خود را بر ملا خواهد دید اما عشقی که چون آب ، زلال و بی رنگ است زندگی می بخشد تا شخص را به سوی زیباترین و اصیل ترین شکل انسانی رهنمون باشد.

عشق را چگونه می توان پایدار کرد؟
عشق واقعی پایدار است . ناپایداری عشق به خاطر هوس های ناپایداری است که در وجود انسان ها رخنه می کند اگر عشق بر اساس دوست داشتنی که ریشه در معیارهای انسانی و وجدانی دارد بنا گردد هرگز لرزان و ویران نخواهد شدو عشق به خاطر زندگی طلوع کند دیگر غروبی نخواهد شناخت وقتی عشق به خاطر خود او باشد حرمتش هرگز نخواهد شکست.

عشق را چگونه می توان از رنگ باختن و نا پاکی دور ساخت و آن را همچنان در هاله ای از ازیبایی و کرمت جاودانه ساخت؟
اگر طلای خالص را بشکافیم ، ذوب کنیم ، بشکنیم و یا ... تمام عمر و ظاهر و ارزش همگی از جنس طلاست . و اگر عشق هم خالص باشد تمام ظاهر و باطنش یکی خواهد بود و آنگاه رنگی نخواهد بود که ببازد . رنگ خلوص تنها حالتی است که عشق را از نابودی بازخواهد داشت . خلوص همان راه رسیدن به نهایت طهارت و پاکی و عشق است . عشق هیچ نسخییت و شباهتی به گناه و زشتی ندارد . هر به ظاهر عشقی که آلوده گناه و ناپاکی می شود عشق نیست و بدین گونه عشق در هاله ای از زیبایی و کرامت جاودانه عطری ابدی خواهد یافت .

با سلام از این بعد در این وبلاگ مطالبی در مورد عشق وابستگی تا وارستگی نگاشته خواهد شد جهت انتقال نظرات با ایمیل hadijafarymanesh@yahoo.com مکاتبه کنید از  انتخاب شما ممنونیم.

ما آتش عشقیم که در موم رسیدیم
چون شمع به پروانه مظلوم رسیدیم

یک حمله مردانه مستانه بکردیم
تا علم بدادیم و به معلوم رسیدیم

در منزل اول به دو فرسنگی هستی
در قافله امت مرحوم رسیدیم

آن مه که نه بالاست نه پستست بتابید
وانجا که نه محمود و نه مذموم رسیدیم

تا حضرت آن لعل که در کون نگنجد
بر کوری هر سنگ دل شوم رسیدیم

با آیت کرسی به سوی عرش پریدیم
تا حی بدیدیم و به قیوم رسیدیم

امروز از آن باغ چه با برگ و نواییم
تا ظن نبری خواجه که محروم رسیدیم

ویرانه به بومان بگذاریم چو بازان
ما بوم نه‌ایم ار چه درین بوم رسیدیم

ز ناز گسستیم بر قیصر رومی
تبریز ببر قصه که در روم رسیدیم

مولانا این عاشق که بسیاری از اشعارش شهرتی جهانی یافته‌اند در یکی از اشعار زیبای‌اش چنین می‌فرماید:
رو سر بنه به بالین، تنها مرا رها کن
ترک من خراب شب‌گرد مبتلا کن
ماییم و موج سودا، شب تا به روز تنها
خواهی بیا ببخشا، خواهی برو جفا کن
از من گریز تا تو، هم در بلا نیفتی
بگزین ره سلامت، ترک ره بلا کن
دردی است غیر مردن، آن را دوا نباشد
پس من چگونه گویم، کاین درد را دوا کن؟